Επαλήθευση

μέσα στα τόσα λάθη μου

είναι  στιγμές (όπως τώρα), που δε με χωράει ο εαυτός μου/

που θέλω, αλλά δε μπορώ.

είναι στιγμές, που δε με χωράει ο κόσμος/

κι ενώ μπορώ, δε θέλω.

(μα κατά βάθος, πάλι θέλω;)

είναι και άλλες στιγμές

που ξέρω τι θέλω/

που ξέρω τι μπορώ/

που δε μ'ενοχλεί ο κόσμος/

που δε με πνίγει ο εαυτός μου/

που μου φταις μόνο εσύ.

ποτέ δε μάντεψες σωστά.